Dawstwo szpiku
19 września – Światowy Dzień Dawców Szpiku
13 października – Dzień Dawcy Szpiku w Polsce


CO TO JEST SZPIK?
SZPIK jest głównym narządem krwiotwórczym stanowiącym od 3 do 4 % wagi ciała. Działalność krwiotwórcza najdłużej utrzymuje się w istocie gąbczastej  nasad kości długich oraz kości płaskich i różnokształtnych – mostka, miednicy, żeber, kręgów i czaszki. Ilość aktywnego szpiku czerwonego dostosowuje się do potrzeb organizmu – u osób młodych i prowadzących aktywny tryb życia ilość szpiku jest największa.
W szpiku, chociaż stosunkowo nieliczne, najważniejsze są tzw. komórki macierzyste krwiotworzenia. Mnożąc się całe życie, dają początek krwinkom macierzystym, z których powstają krwinki czerwone, płytki krwi oraz krwinki białe.


NA CZYM POLEGA PRZESZCZEP SZPIKU?
Przeszczep szpiku jest najskuteczniejszą metodą leczenia niektórych chorób nowotworowych układu krwiotwórczego. Wcześniej należy całkowicie zniszczyć nieprawidłowo działający szpik chorego. Przetoczone dożylnie (tak jak krew) komórki dawcy zasiedlają miejsca po zniszczonym szpiku biorcy i namnażają się tworząc nową krew. Jeśli to możliwe, biorcy przetacza się również krew i płytki krwi dawcy szpiku, przez to ogranicza się komplikacje wynikające z niezgodności antygenowej.
Może się zdarzyć, że przeszczep szpiku się nie przyjmie. Wtedy dawca może zostać poproszony o powtórne oddanie materiału przeszczepowego albo o oddanie limfocytów poprzez ich separację z krwi obwodowej.


Co to są komórki macierzyste?
Szpik i zawarte w nim komórki macierzyste wytwarzają niezbędne dla zdrowia i życia komórki krwi: czerwone krwinki (erytrocyty), białe krwinki (leukocyty) oraz płytki krwi. Wytwarzanie komórek krwi przez szpik jest procesem złożonym. Samoodtwarzaniu się komórek wytwórczych szpiku służą komórki macierzyste krwi. Ich obecność jest niezwykle ważna, chociaż stanowią one jedynie ok. 0,1% wszystkich komórek obecnych w szpiku. Komórki macierzyste mogą być pomocne przede wszystkim w leczeniu chorób układu krwiotwórczego, chorób nowotworowych oraz metabolicznych. Szczegółowe rozpoznania stanowiące wskazanie do przeszczepienia szpiku:

• Ostra białaczka szpikowa
• Ostra białaczka limfo blastyczna
• Przewlekła białaczka szpikowa
• Zespoły mieloproliferacyjne
• Zespoły mielodysplastyczne
• Przewlekła białaczka limfo blastyczna
• Chłoniak Hodgkina
• Chłoniaki nieziarnicze
• Szpiczak plazmocytowy
• Anemia plastyczna
• Nowotwory lite
• Choroby autoimmunologiczne
• Niedobory odporności
• Choroby metaboliczne
• Hemoglobinopatie

W związku z tym, że zabieg przeszczepienia krwiotwórczych komórek macierzystych dla pacjenta jest dużym obciążeniem jest on dokonywany tylko u osób dla których istnieją medyczne wskazania do przeprowadzenia tego rodzaju zabiegu. Polega on na zastąpieniu patologicznego szpiku pacjenta krwiotwórczymi komórkami macierzystymi zdrowego dawcy. Komórki te można uzyskać następującymi drogami:

• z krwi obwodowej
• ze szpiku kostnego
• z krwi pępowinowej

Kto może być dawcą komórek macierzystych?
Dawcą szpiku może być zdrowa pełnoletnia osoba, która nie przekroczyła 50 roku życia spokrewniona genetycznie (rodzice, rodzeństwo) lub obca, niespokrewniona z biorcą. Dawcy powyżej 60 roku życia są automatycznie wykreślani z rejestrów. Zgodnie z prawami dziedziczenia tylko co czwarty chory może otrzymać szpik od dawcy spokrewnionego. Pozostali chorzy muszą oczekiwać na znalezienie niespokrewnionego dawcy o identycznych antygenach HLA. Im więcej potencjalnych niespokrewnionych dawców szpiku jest zarejestrowanych w OSD, tym większe są szanse znalezienia identycznego dawcy niespokrewnionego. Na znalezienie odpowiedniego dawcy niespokrewnionego wpływa częstość występowania podobnych antygenów HLA w określonej populacji. Dlatego najłatwiej jest znaleźć dawce w tym samym obszarze etnicznym – dla Polaka w Polsce. Najważniejszym jednak warunkiem jest to by wyrażała chęć oddania komórek macierzystych każdemu pacjentowi, który będzie ich potrzebował. Kandydat na dawcę Krwiotwórczych komórek macierzystych musi wypełnić ankietę zdrowotną oraz podpisać deklarację przystąpienia do rejestru. Dawcą może być sam biorca wtedy mówimy o autotransplantacji (autogenicznym przeszczepieniu). Jeżeli dawcą jest drugi człowiek mówimy o alotransplantacji (allogenicznym przeszczepieniu)


JAK TO SIĘ DZIEJE, ŻE LUDZIE CHORUJĄ NA BIAŁACZKI?
Regulacja działalności szpiku jest bardzo skomplikowana i wrażliwa na wiele czynników, dlatego dość często zdarzają się choroby układu krwiotwórczego. Najgroźniejszymi chorobami, bo grożącymi utratą życia, są różnego rodzaju białaczki i niedokrwistości. W przypadku zachorowania jedynym ratunkiem dla chorego może być przeszczep zdrowego szpiku.
Białaczki – grupa chorób nowotworowych układu krwiotwórczego. Białaczka charakteryzuje się ilościowymi i jakościowymi zmianami leukocytów we krwi, szpiku i narządach wewnętrznych (śledzionie i węzłach chłonnych). Białaczka może mieć charakter ostry lub przewlekły. Występuje u dorosłych i u dzieci (białaczki to najczęstsze nowotwory osób młodych).
Niedokrwistości – potocznie nazywane anemiami, zespół objawów chorobowych, które polegają na stwierdzeniu niższych od normy wartości hemoglobiny, erytrocytów i wywołanych tym następstw.
 

Jakie są przeciwwskazania do oddania szpiku?
CZY KAŻDY MOŻE ZOSTAĆ DAWCĄ SZPIKU?
Potencjalny dawca szpiku powinien mieć od 18 do 50 lat (ze względów ekonomicznych najlepiej nadają się osoby młode; np. trzydziestolatek może być aktywny w bazie przez ponad 20 lat). Nie może to być osoba, która: 
chorowała bądź choruje na nowotwory, choroby hematologiczne, choroby immunologiczne
jest nosicielem wirusa HIV, HBS, HCV (żółtaczki typu B i C),
jest chora na cukrzycę, padaczkę (chyba że przez co najmniej 3 lata od zakończenia leczenia nie wystąpiły u niej ataki drgawkowe), łuszczycę, kiłę, chorobę Creutzfeldta-Jacoba, postępującą demencję lub zwyrodnieniową chorobę neurologiczną, w tym o nieznanym pochodzeniu,
w wywiadzie rodzinnym wskazuje, że może być zagrożona gąbczastym zwyrodnieniem mózgu albo chorobami dziedzicznymi, otrzymała przeszczep rogówki, twardówki lub opony twardej, albo została poddana nieudokumentowanej operacji neurochirurgicznej, w której zastosowana mogła być opona twarda, otrzymała jakikolwiek ksenoprzeszczep (przeszczep odzwierzęcy), była leczona hormonami uzyskanymi z ludzkich przysadek, była leczona środkami immunosupresyjnymi, stosowała domięśniowo lub dożylnie leki, które nie zostały przepisane przez lekarza, ze względu na swoje zachowania seksualne należy do grup podwyższonego ryzyka zakażenia poważnymi chorobami, mogącymi przenosić się drogą przetoczenia krwi, choruje na jakąkolwiek inna poważną chorobę aktywną przewlekłą lub nawracającą.
Osoby chcące zarejestrować się w Krajowym Banku Dawców Szpiku powinny w niektórych przypadkach poczekać ze zgłoszeniem. Dotyczy to między innymi: 

• okresu 6 miesięcy (albo 4 miesięcy, gdy badanie metodami biologii molekularnej w kierunku WZW B i WZW C dało wynik ujemny) po:
  • badaniu endoskopowym przy użyciu fiberoendoskopu,
  • kontakcie śluzówki z krwią lub po ukłuciu igłą
  • przetoczeniu składników krwi,
  • dużym zabiegu chirurgicznym,
  • tatuażu lub przekłuciu części ciała,
  • akupunkturze, chyba że została wykonana przez wykwalifikowanego lekarza przy użyciu jałowych i jednorazowych igieł,
  • narażeniu na ryzyko z powodu bliskiego kontaktu w warunkach domowych z chorymi na wirusowe zapalenie wątroby
• okresu 6 miesięcy od dnia powrotu do Polski po pobycie w krajach o dużej częstotliwości występowania nosicieli anty-HIV i chorych na AIDS oraz na obszarach, w których endemicznie
• występują choroby tropikalne
• pobytu w zakładzie karnym i okresu 6 miesięcy po jego opuszczeniu
• okresu 6 miesięcy od daty wyleczenia toksoplazmozy i mononukleazy zakaźnej
• okresu 2 lat od daty potwierdzonego wyleczenia gruźlicy i boreliozy
• okresu zachorowania na rzeżączkę i 12 miesięcy po jej zakończeniu
• okresu po zaprzestaniu ryzykownych zachowań szczególnie narażających na zarażenie chorobami
• przenoszonymi drogą transfuzji, którego długość zależy od rodzaju choroby i od dostępności
• odpowiednich testów
• ciąży i okresu 6 miesięcy po porodzie lub innym zakończeniu ciąży
• okresu karmienia piersią i 3 miesięcy po zaprzestaniu karmienia
• okresu do pełnego wyleczenia w przypadku ostrych oraz przewlekłych chorób wielu narządów
  (np. choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy)
• okresu, gdy wartość ciśnienia tętniczego przekracza 180/100 mm Hg
• okresu występowania chorób zapalnych i uczuleniowych skóry, ostrych stanów uczuleniowych i okresu odczulania, okresu zaostrzenia chorób alergicznych
• okresu do wyjaśnienia przyczyn wystąpienia wymienionych poniżej objawów, które mogą być spowodowane zachorowaniem na AIDS, takich jak:
  • przewlekłe powiększenie węzłów chłonnych (zwłaszcza szyjnych, karkowych, nadobojczykowych i pachowych)
  • nocne poty
  • gorączka o niewyjaśnionej przyczynie
  • niewyjaśniona utrata wagi
  • przewlekła biegunka
  • nietypowe zmiany skórne

Należy pamiętać, że w powyższych sytuacjach dawca zarejestrowany w rejestrze nie będzie mógł oddać szpiku nawet, gdy osoba chora będzie potrzebowała właśnie jego szpiku. Istnieją również inne przyczyny, które mogą uniemożliwić oddanie szpiku zarejestrowanemu już dawcy. Są to: 

• okres inkubacji choroby zakaźnej (zwykle 4 tygodnie) po kontakcie z osobami chorymi na choroby zakaźne inne niż wirusowe zapalenia wątroby
• okres 4 tygodni po przebyciu choroby zakaźnej i uzyskaniu prawidłowych wyników z badań klinicznych i laboratoryjnych
• okres 2 tygodni po przebyciu grypy, zakażenia grypopodobnego i gorączce powyżej 38°C
  okres przyjmowania leków zależnie od rodzaju przepisanego leku, jego sposobu działania i leczonego schorzenia z wyjątkiem witamin, doustnych leków antykoncepcyjnych oraz leków hormonalnych stosowanych w okresie menopauzy; w przypadku innych leków należy uzyskać zgodę lekarza (np. zażywanie aspiryny dyskwalifikuje przez 3 dni od ostatniego zażycia).
• okres miesiączkowania i 3 dni po nim
• okres 7 dni po zabiegu usunięcia zęba i innych drobnych zabiegach chirurgicznych
• okres 48 godzin po leczeniu zęba i wizycie u higienistki stomatologicznej
• okres po przebytych szczepieniach:
• 4 tygodnie od szczepienia szczepionkami z osłabionymi bakteriami i wirusami
• 48 godzin od szczepienia szczepionkami z zabitymi bakteriami, riketsjami, wirusami
• 48 godzin od szczepienia przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A lub B (bez kontaktu z chorobą)
• 48 godzin od przyjęcia anatoksyny
• 3 miesiące po biernym uodparnianiu surowicami odzwierzęcymi
• 48 godzin od przyjęcia szczepionki przeciw wściekliźnie i kleszczowemu zapaleniu mózgu, pod warunkiem braku ekspozycji na te chorobę; gdy istnieje ryzyko zakażenia - okres 12 miesięcy od kontaktu z tymi chorobami  

Ważne !
Każdy honorowy dawca krwi kwalifikujący się do oddania krwi może zostać jednocześnie honorowym dawcą szpiku !


Co powinien zrobić aby zostać wpisanym go Rejestru Niespokrewnionych Dawców Szpiku?

Osoba, która chciałaby wpisać się do Rejestru i zostać dawcą macierzystych komórek krwiotwórczych powinna:

• podjąć świadomą, dobrowolną i odpowiedzialną decyzję, tak aby nie zmieniać tej decyzji w przypadku znalezienia biorcy;
• zgłosić się do siedziby Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa wypełnić pisemną deklarację potwierdzającą wolę zostania dawcą szpiku;
• wypełnić ankietę dotyczącą stanu zdrowia.

Ośrodki Dawców Szpiku powiadamiają o wpisaniu do Rejestru Niepełnosprawnych Dawców Szpiku i Krwi Pępowinowej.


JAK FUNKCJONUJE REJESTR DAWCÓW SZPIKU?
Informacje zawarte w ankiecie Honorowego Dawcy Szpiku zostają zamieszczone w elektronicznej bazie dawców. Pobrana krew zostaje poddana badaniom mającym na celu określenie antygenów zgodności tkankowej HLA. Wyniki badań wprowadzamy do rejestru i jednocześnie przesyłamy je do dawcy pocztą.
Należy podkreślić, iż wyniki typowania HLA dawcy będą figurować również w światowym rejestrze dawców szpiku BMDW. Oznacza to, że nasi polscy dawcy są dostępni dla chorych na całym świecie, a dawcy z całego świata dla chorych osób w Polsce. Wszystkie rejestry dawców szpiku umieszczają swoich dawców zaszyfrowanych pod specjalnym kodem we wspólnej światowej bazie dawców szpiku, należy więc rejestrować się tylko w jednym rejestrze, aby wyniki przeszukiwania światowej bazy dawców szpiku nie dawały zafałszowanego obrazu co do liczby potencjalnych dawców.

 
Ważne!
Trzeba pamiętać o konieczności jak najszybszego powiadomienia ośrodka dawców szpiku o zmianie adresu, nazwiska, istotnej zmianie stanu zdrowia, itp. Potencjalny dawca ma prawo zmienić własne wcześniejsze decyzje dotyczące oddania macierzystych komórek krwiotwórczych, o czym powinien niezwłocznie powiadomić Rejestr.

CZY ODDAWANIE SZPIKU JEST ANONIMOWE?
Z wielu przyczyn, zarówno medycznych jak i psychologicznych, nie powinno dojść do spotkania dawcy z biorcą. Jednak na usilne i niezależne życzenie kontaktu obu tych osób – chorego i osoby ofiarującej mu szansę przeżycia może dojść do spotkania obojga po okresie minimum 1 roku od dnia przeszczepu i za sprawą ośrodka transplantacji. Przed zabiegiem przestrzega się więc anonimowości dawcy i posługuje się odpowiednim kodem – numerem ewidencyjnym dawcy, a nie nazwiskami, w kontakcie pomiędzy ośrodkiem kwalifikującym chorego do przeszczepu a ośrodkiem dawcy.


 Prawdopodobieństwo zostania faktycznym dawcą jest niewielkie. Jak pokazują statystyki, w ciągu 10 lat od rejestracji, maksymalnie 5 na 100 zarejestrowanych osób zostaje dawcą. Na zostanie dawcą wcześniej niż w przeciągu 10 lat, wyższe szanse mają osoby młode. 1% z nich zostaje faktycznym dawcą w ciągu pierwszego roku od rejestracji

JAK POBIERA SIĘ SZPIK?
Szpik, podobnie jak krew podlega ciągłej regeneracji, więc oddając szpik dawca nic nie traci.
Można go pobrać na dwa sposoby:
 
Pierwsza metoda:
Od dawcy, przy pomocy igły, pobiera się około 1000 ml szpiku z jednej lub obu kości talerza biodrowego (ilość zależy od wagi biorcy i dawcy, maksymalnie 25 ml/kg dawcy). Zabieg trwa ok. 1 godziny i odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Szpik w organizmie dawcy w ciągu kilkunastu dni regeneruje się. Dodatkowo, dawcy przetacza się jego własną krew pobraną ok. 14 dni wcześniej (oddanie krwi aktywizuje szpik, a później, z powodu ubytku przez pewien czas krew jest produkowana wolniej).
Co się dzieje po pobraniu szpiku tą metodą?
Dawca opuszcza szpital na drugi dzień po oddaniu szpiku.
Następstwem znieczulenia mogą być nudności i ból głowy.
Po zabiegu nieprzyjemnymi objawami dla dawcy może też być, utrzymująca się do kilku dni, bolesność w miejscu ukłuć.
U około 10% dawców może wystąpić gorączka i ogólny dyskomfort. Gorzej zabieg znoszą osoby starsze.
Być może, po jakimś czasie dawca zostanie poproszony o oddanie krwi lub płytek krwi dla pacjenta poddanego przeszczepowi szpiku. Jest to również procedura bezpieczna i nie stanowiąca żadnego uszczerbku dla zdrowia.
 
Druga metoda czyli leukafereza
Jest to separacja komórek jednojądrowych z krwi obwodowej stosowana jako alternatywa do pobrania szpiku drogą zabiegu operacyjnego.
Celem zabiegu jest uzyskanie komórek posiadających zdolność odbudowy układu krwiotwórczego, które mogą następnie służyć jako materiał przeszczepowy. Procedura jest mało inwazyjna i niebolesna, polega tylko na założeniu wkłuć do żył w okolicy zgięcia łokciowego. Krew pobierana z jednej kończyny po odseparowaniu komórek krwiotwórczych podawana jest z powrotem do żyły w drugiej kończynie górnej. Liczba separacji koniecznych do uzyskania materiału na jeden przeszczep wynosi od 1 do 2 zabiegów. Czas trwania zabiegu wynosi od 180 do 240 min. Dawcy poddawani są przed leukaferezą mobilizacji z zastosowaniem czynnika wzrostowego.
W porównaniu z uzyskaniem materiału przeszczepowego drogą pobrania szpiku, metoda ta posiada następujące zalety:
Możliwość pobrania materiału przeszczepowego bez konieczności zastosowania znieczulenia ogólnego, co jest mniej obciążające dawcę oraz pozwala na zmniejszenie kosztów leczenia (sala operacyjna, anestezjolog).
Możliwość przeprowadzenia procedury w trybie ambulatoryjnym tzn. dawca zgłasza się do szpitala (Ambulatorium Cytaferezy) tylko na czas przeprowadzenia zabiegu.
Objawami ubocznymi leukaferezy może być drętwienie i mrowienie w różnych częściach ciała, szybko ustępujące po podaniu preparatów z wapniem. Proces przejściowo obniża też krzepliwość krwi.
 
Organizacja dawstwa szpiku w Polsce
Zgodnie z prawem rekrutację potencjalnych dawców krwi prowadzą Ośrodki Dawców Szpiku (OSD). Jednostki te aby prowadzić rekrutację musiały otrzymać pozwolenie Ministra Zdrowia na taką działalność. W chwili obecnej w Polsce jest 15 OSD. Poniżej lista OSD, które uzyskały pozwolenie Ministra Zdrowia na czynności polegające na pozyskiwaniu potencjalnych dawców allogenicznego szpiku i komórek krwiotwórczych krwi obwodowej zgodnie z art. 16a ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów (Dz.U. Nr 169, poz. 1411 z późn. zm.):

• Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie ul. Szaserów 128, 04-141 Warszawa 44
• Dolnośląskie Centrum Transplantacji Komórkowych z Krajowym Bankiem Dawców Szpiku we Wrocławiu ul. Grabiszyńska 105, 53-439 Wrocław
• Instytut Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie ul. Indiry Gandhi 14, 02-776 Warszawa
• Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej ?Medigen? w Warszawie ul. Morcinka 5/19, 01-496 Warszawa
• Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Białymstoku ul. Marii Skłodowskiej-Curie 23, 15-950 Białystok
• Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Katowicach ul. Raciborska 15, 40-074 Katowice
• Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Kielcach ul. Jagiellońska 66, 25-956 Kielce
• Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Lublinie ul. I Armii W.P. Nr 8, 20-078 Lublin
• Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Poznaniu ul. Marcelińska 44, 60-354 Poznań
• Fundacja DKMS ? Baza Dawców Komórek Macierzystych Polska ul. Altowa 18, 02-386 Warszawa
• Fundacja Urszuli Jaworskiej ul. Międzynarodowa 61, 03-922 Warszawa
• Uniwersyteckie Centrum Kliniczne w Gdańsku ul. Dębinki 7, 80-952 Gdańsk
• Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Centralny Szpital Kliniczny Instytut Stomatologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi ul. Czechosłowacka 8/10, 92-216 Łódź
• Samodzielny Publiczny Centralny Szpital Kliniczny w Warszawie ul. Banacha 1a, 02-097 Warszawa
• Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Olsztynie ul. Hanki Sawickiej 27, 10-247 Olsztyn

Ośrodki realizujące zadanie Doboru Niespokrewnionych Dawców Szpiku:

• Dolnośląskie Centrum Transplantacji Komórkowych z KBDSz we Wrocławiu (DCTK)
• Instytut Hematologii i Transfuzjologii w Warszawie (IHiT)
• NZOZ MEDiGEN w Warszawie
• Samodzielny Publiczny Centralny Szpital Kliniczny w Warszawie (CSK)
• Fundacja na Rzecz Chorych z Chorobami Krwi

Statystyki
Liczba polskich dawców widocznych w światowej bazie BMDW przekroczyła w grudniu 2014 r. łącznie 740 tysięcy (Ryc. 1), w tym oprócz dawców z Centralnego Rejestru i DKMS Polska w BMDW widniało 15 442 dawców samodzielnie prezentowanych przez Fundację Przeciwko Leukemii. Z taką liczbą dawców polskie zasoby jako trzecie co do wielkości w Europie i siódme na świecie stanowią 3% światowego rejestru BMDW, który liczy już przeszło 25 mln rekordów

W 2014 r. do krajowej listy osób oczekujących (KLO) zgłoszono 4231 potencjalnych biorców komórek, tkanek i narządów w tym 835 osób oczekujących na przeszczepienie szpiku.

W 2014 roku w 18 polskich ośrodkach transplantacyjnych wykonano 175 transplantacji (w tym 13 retransplantacji) od dawców rodzinnych. Natomiast w 14 ośrodkach transplantacyjnych, mających pozwolenie Ministra Zdrowia na pobieranie i przeszczepianie komórek krwiotwórczych od dawców rodzinnych i niespokrewnionych, wykonano 397 transplantacji (w tym 29 retransplantacji) od dawców niespokrewnionych

Łącznie w 2014 r. pobrano materiał przeszczepowy od 930 polskich dawców prezentowanych w światowej bazie BMDW (Ryc. 3), co daje wskaźnik wykorzystania rejestrów równy 0,00121848 (mniej więcej 1 osoba na tysiąc zarejestrowanych potencjalnych dawców została dawcą rzeczywistym w 2014 r.). W 141 przypadkach pobrano komórki krwiotwórcze szpiku, 739 razy pobrano komórki krwiotwórcze z krwi obwodowej, a w 50 przypadkach limfocyty (DLI).